مجله گردشگری پروازین

روستای مصر دهکده ایست جدا افتاده ازجاده‌ی اصلی که بیشتر به آوردگاهی می‌ماند که درآن درختان کهن و راست قامت نخل به همراه سازه‌های خشتی و بادگیرهای آفتاب خورده اش در 45 کیلومتری شرق شهر جندق و روستایی از توابع بخش خور و بیابانک شهرستان نائین در استان اصفهان است و نام قبلی آن «مزرعهٔ یوسف» بوده‌است.

شهر جندق نیز واقع در دشت کویر ایران، شهر کویری کوچکی است که درست در میانه راه دامغان به نائین و اصفهان قرار دارد که یکی از مهمترین و جذابترین مناطق گردشگری ایران به حساب می‌آید.

نام دریای شنی کویر مصر برای همه طبیعت‌گردان آشناست و زیبایی حیرت انگیز کویر مصر آن را به یکی از نقاط مورد علاقه هنرمندان و عکاسان تبدیل کرده‌است.

روستای مصر با دو روستای بسیار کوچک دیگربه نامهای امیرآباد و فرحزاد دریک خط شمالی– جنوبی به طول حدود 6 کیلومتر واقع شده اند تعداد خانوارهای ساکن در فرحزاد کمتر از انگشتان یک دست است و امیرآباد نیزفقط محلی است برای کشاورزی اهالی مصر.

آب کشاورزی و شرب روستا از طریق یک قنات که سر منشا آن تا روستا نزدیک ۲۵ کیلومتر فاصله دارد، تامین می‌شود که آب نسبتا شیرین و گوارایی است. خانه‌های روستا، مسجد و دبستان آن هم دو طرف خیابان اصلی که آب قنات از میانشان می‌گذرد، قرارگرفته‌اند.

ورودی روستا دو تاق کوچک مقابل هم قرار گرفته‌اند که داخل یکی ژنراتور بزرگی است که برق مصر و روستای هم جوار آنرا (فرحزاد) تامین می‌کند و دیگری تنها مغازه‌ی روستاست که مجهز به خط تلفن ثابتی است که ارتباطات مخابراتی ساکنان یا احیانا مسافران را برقرار می‌کند و ارتباط با تلفن همراه میسرنیست!

روستای مصر با بهره‌گیری از آب قنات صاحب نخل‌هایی بلند شده‌است که علاوه بر اینکه نماد حضور انسانی است، بر زیبایی و شکوه آنجا نیز می‌افزاید.

همچنین رمل‌ها اصلی‌ترین جاذبه کویر مصر هستند. پشته‌های شنی از ماسه روان که تا پشت دیوار خانه‌های روستایی سرک کشیده‌اند. تجربه تماشای وسعت زرد رنگ رمل‌ها در کویر مصر تجربه‌ای از به یادماندنی‌ترین چیزهایی خواهد بود که چشم هر انسانی می‌تواند ببیند.

آسمان شب کویر چنان به شما نزدیک است که حس می‌کنید اگر دستتان را دراز کنید می‌توانید ستاره‌ای از آن بچینید. این آسمان خیره کننده تنها مورد علاقه چشمان غیر مسلح نیست چرا که ستاره شناسان هم می‌توانند در تمام فصول سال بدون هیچ مانعی در روستای مصر به تماشای ستارگان بنشینند.

مردم مصر در سال‌های اخیر و به خصوص در ایام گردشگری بیشتر به مشاغل مربوط به اسکان و خدمات به مسافران مصر می‌پردازند. شهرت کویر مصر زندگی آنان را نیز تغییر داده است اما پیش از این بیشتر به کشاورزی و دامداری مشغول بودند و در کنار کاشت زعفران و گندم به پرورش شترنیز اشتغال داشتند.

در مصر برخلاف بسیاری از روستاها و آبادی‌ها و حتی شهرهای ایران که پر از کوچه‌های قدیمی تنگ و پرپیچ و خم است با خیابان وسیعی روبه رو می‌شوید که خانه‌ها در اطراف آن قرار دارد و آب شیرین قنات روستا از وسط آن می‌گذرد.

با عبور از داخل روستای مصر و پیمودن حدود 4 کیلومتر مسافت از بین مزارع روستای مصر، به آخرین نگین سبز حاشیه کویر در این منطقه یعنی آبادی «فرحزاد» می‌رسید که تنها 3 خانوار جمعیت در آن ساکن است.

این محل اگرچه حال و هوای کویری دارد، اما باز هم حاشیه کویر است و تا کویر مرکزی ایران که از قم و کاشان شروع می‌شود و در عرض حدود 120 کیلومتر تا سبزوار ادامه دارد، حدود 15 کیلومتر فاصله دارد.

بسیاری از منجمان ایرانی و خارجی آسمان صاف و تاریک این مکان را برای برپایی کارگاه‌های رصدی خود انتخاب می‌کنند.

از دیگر جاذبه‌های روستای مصر موارد ذیل را میتوان نام برد:

چاه آب عمیق و سرسبزی منطقه بیابانی

کشت درخت گز و ... جهت جلوگیری از جابجایی شن‌های روان

وجود خانه‌های قدیمی و بازسازی آنها جهت اسکان توریست ها

موتور سواری

شترسواری در کویر

و از همه مهمتر وجود نیزارهایی وسیع و سرسبز در فاصله 5 کیلومتری روستا و وجود تپه‌های شنی در اطراف آن

ک تمامی موارد بالا باعث جذب توریست در دل کویر مصر شده است.

در رابطه با نام روستا می‌گویند:

چندین سال پیش بنیانگذار این روستا فرد سرمایه‌داری به نام یوسف بود که به شبانی و چراندن گوسفندان می‌پرداخت. عمر این روستا شاید بیشتر از ۱۰۰ سال نباشد، اما همه آن را به نام مزرعه یوسف می‌شناختند تا آنکه قناتهای روستا خشک و کم آب شد و یوسف را مجبور به حفر چاه با موتورهای دیزلی انگلیسی کرد.

چند سال بعد از بهره‌برداری از این چاه، دوباره سفره‌های زیرزمینی آب پائین‌تر رفت تا اینکه یوسف چاه عمیق‌تری را حفر کرد به همین دلیل اهالی روستاهای همجوار، این روستا را «چاه دراز» نامیدند.

اما از آنجایی که یوسف این نام را دوست نداشته از اهالی خواست چون نام وی یوسف و داستان یوسف پیامبر نیز در سرزمین مصر اتفاق افتاد بود از آن به بعد نام این روستا را مصر بنامند.

اهالی روستا نیز از آنجا که برای یوسف احترام زیادی قائل بودند، این روستا را "مصر" نامیدند. یوسف دستور داد تا در وسط روستا نیز خیابان عریضی به طول حداقل ۵۰۰ متر احداث شود و در پاسخ به ابهامات اهالی که می‌گفتند روستای ما کوچک است و نیازی به احداث این خیابان عریض و طویل نیست می‌گفت که در آینده‌ای نزدیک اینجا معروف و شلوغ می‌شود.

جالب اینکه این پیش بینی یوسف درست از آب درآمد و اکنون گردشگران زیادی از این روستا دیدن می‌کنند به نحوی که اکنون این روستا یکی از مقاصد مهم طبیعتگردی در ایران به شمار می‌آید.

منابع:

http://parvazin.ir

http://www.mesr.info/

http://www.tebyan.net/

http://www.naeinpajoh.com/p97

http://www.hamshahrionline.ir/details/162